W zależności od przyjętego kryterium niepełnosprawności biologicznej (a ściślej poziomu ograniczeń) populacja osób niepełnosprawnych w Polsce może liczyć od 4,9 mln osób do 7,7 mln osób.
Wyniki Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności (BAEL) wskazują, że w 2019 roku w porównaniu z rokiem poprzednim współczynnik aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym wzrósł o 0,5 pkt. proc. i uplasował się na poziomie 28,8%.
Dodatkowo w roku 2019 ponownie zanotowano poziom stopy bezrobocia osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym na poziomie 7,2%. Tym samym stopa bezrobocia pozostała na tym takim samym poziomie jak w roku 2018 oraz spadła o 5,8 pkt. proc. w stosunku do roku 2015.
Na przestrzeni ostatnich dziesięciu lat zauważa się też zmiany w kierunku wzrostu wskaźnika zatrudnienia, który w 2019 roku w porównaniu z rokiem 2018 wzrósł o 0,6 pkt. proc. do poziomu 26,8%. W roku 2019 liczba aktywnych zawodowo osób niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym liczyła 458 tys., z czego 425 tys. stanowiły osoby pracujące, a 33 tys. osoby bezrobotne. Tym samym pracujące osoby niepełnosprawne stanowiły 92,8% wszystkich osób niepełnosprawnych aktywnych zawodowo.
Mimo pozytywnych zmian w zakresie aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych na przestrzeni lat – ich aktywność zawodowa nadal znacząco odbiega od aktywności zawodowej osób sprawnych. W 2019 r. współczynnik aktywności zawodowej osób sprawnych w wieku produkcyjnym wynosił 81,0%, wskaźnik zatrudnienia 78,4% a stopa bezrobocia 3,4%. Różnica między wskaźnikiem zatrudnienia osób sprawnych a niepełnosprawnych w wieku produkcyjnym wyniosła 51,6 pkt proc. a między stopą bezrobocia tych dwóch grup – 3,8 pkt proc.
Niepełnosprawność nie może oznaczać ubóstwa, dlatego naszym głównym celem jest wsparcie osób z niepełnosprawnością w drodze do niezależnego życia bez względu na ich wiek, rodzaj, czy stopień niepełnosprawności.
W siedzibie Fundacji w 2018 roku prawnik udzielił 450 bezpłatnych porad (tyle samo porad udzielono rok wcześniej), a w 2019 roku blisko 300. Z porad korzystają Podopieczni Fundacji oraz osoby z zewnątrz, często są to ludzie ubodzy, niezaradni życiowo. Porady dotyczyły spraw z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego, prawa cywilnego i prawa pracy. Mniejsza ilość udzielonych porad w 2019 roku wynika z faktu, iż w sąsiedztwie Fundacji uruchomiony został kolejny punkt bezpłatnych porad i część osób potrzebujących kierowaliśmy właśnie tam.
Osoby z niepełnosprawnością napotykają na wiele barier, które ograniczają ich samodzielność – niedostosowane mieszkanie, transport, źle dobrany wózek, bariery architektoniczne. Często doświadczają braku odpowiedniego wsparcia, mają wąskie grono znajomych i małą wiarę w siebie. Trafiają do nas również osoby z utajoną depresją.
Karolina Walaszek – psycholog
Z dziećmi pracujemy przez zabawę, rozbudzamy ciekawość świata i zarażamy miłością do sportu, bo poza ruchem to świetne wsparcie rehabilitacji, sposób na naukę dyscypliny, współpracy i rozwiązywania konfliktów. To także stałe podtrzymywanie motywacji do sięgania po więcej i podejmowania wyzwań! Wszystko po to, aby dzieci z odwagą wchodziły w dorosłe życie i mimo niepełnosprawności świetnie w nim sobie radziły!
W 2018 roku pod stałą opieką Fundacji było 53 dzieci (31 z niepełnosprawnością ruchową i 22 z niepełnosprawnością intelektualną), a w 2019 roku 47 dzieci (30 z niepełnosprawnością ruchową i 17 z niepełnosprawnością intelektualną). Każdy realizował indywidualny plan działania dostosowany dokładnie do potrzeb i możliwości, aby osiągnąć jak najlepsze efekty w terapii i rehabilitacji. W 2017 roku z naszego wsparcia skorzystało 42 dzieci.
Logopeda, neurologopeda, pedagog specjalny i psycholog pracowali indywidualnie z dziećmi przez 685 godzin w 2018 roku i 1899 godzin w 2019 roku (788 godzin w 2017 roku). Z fizjoterapeutą mali pacjenci ćwiczyli 848 godzin w 2018 roku, 910 godzin w 2019 roku(644 godziny w 2017 roku). Nowością były indywidualne zajęcia hipoterapii – 121 godzin w 2018 roku i 301 godzin rok później.
W 2018 roku zorganizowaliśmy ponad 600 godzin, a w 2019 roku 330 godzin grupowych zajęć aktywnej rehabilitacji i sportowo – rehabilitacyjnych (w tym koszykówka na wózkach i basen). W 2017 roku tego typu zajęć było znacznie więcej, bo aż 1200 godzin. W latach 2018 i 2019 położyliśmy większy nacisk na naukę samodzielności i samoobsługi, którą prowadzili asystenci osobiści w domach podopiecznych i w terenie. W 2018 roku spędzili z dziećmi 1141 godzin, a w 2019 roku blisko dwa razy tyle – 2158 godzin (w 2017 roku 1213 godzin). Prowadziliśmy też grupowe zajęcia arteterapii dla dzieci – w 2018 było to 80 godzin, a w 2019 – 59 godzin.
Z naszego wsparcia skorzystali również rodzice i opiekunowie dzieci z niepełnosprawnością – w 2018 roku 30 osób, a w 2019 – 29 osób. W 2018 roku wzięli udział w różnego rodzaju warsztatach odpowiadających na ich potrzeby i zainteresowania (łącznie 121 godzin, a w tym kurs pierwszej pomocy przedmedycznej, warsztaty ze specjalistami, warsztaty z elementami integracji sensorycznej, warsztaty florystyczne) i skorzystali z indywidualnych konsultacji specjalistycznych (łącznie 487 godzin z fizjoterapeutą, neurologopedą, psychologiem). W 2019 roku zorganizowaliśmy 42 godziny warsztatów dla kolejnej grupy rodziców i ponad 800 godzin indywidualnych konsultacji specjalistycznych. Rozbieżność w ilości godzin przeznaczonych na warsztaty czy spotkania indywidualne wynika bezpośrednio z potrzeb naszych Podopiecznych i ich rodziców. W 2017 roku 23 rodziców/ opiekunów wzięło udział w 80 godzinach warsztatów i skorzystało z 87 godzin wsparcia indywidualnego specjalistów.
W Polsce dzieci z niepełnosprawnością wyjeżdżają głównie na turnusy rehabilitacyjne, gdzie codziennie ćwiczą po kilka godzin i poza tym nie mają zorganizowanego czasu. Na taki turnus wyjeżdżają z jednym z rodziców lub opiekunem. Z powodu niepełnosprawności tych dzieci nikt nie zabierze na kolonie ze zdrowymi dziećmi… A one bardzo chcą wyjechać na prawdziwe kolonie, spędzić fantastyczny czas z rówieśnikami i nie myśleć o swoich ograniczeniach i niepełnosprawności. Dlatego właśnie od 2015 roku organizujemy latem kolonie dla Małych Odkrywców, czyli dzieci z niepełnosprawnością z całej Polski. Zainteresowanie koloniami rośnie z roku na rok.
Na koloniach dzieci zdobywają nowe umiejętności podczas zabaw, gier i ćwiczeń. Są podzielone na zastępy, które ze sobą współzawodniczą (np. w utrzymaniu czystości w domkach) i współdziałają (np. organizując ognisko).
Kolonie dla niepełnosprawnych dzieci zapoczątkował w latach 70-tych mój śp. Dziadek Piotr Janaszek. Dzisiejsze kolonie Małych Odkrywców to przygoda, do której zachęcam każdego. To dla mnie więcej niż zwykła praca wolontariusza. To szukanie dobra, które drzemie w każdym z nas i przede wszystkim bezinteresowna pomoc dająca niesamowitą dozę satysfakcji. Odbywające się na koloniach zajęcia dają dzieciom możliwość rozwoju i zabawy z rówieśnikami, a my z radością mamy okazję oglądać jakie robią postępy!
Gabriela Maciaszek / wolontariuszka
W 2018 i 2019 roku kolonie zorganizowaliśmy dzięki Przyjaciołom ze Smurfit Kappa Polska i Kappa Foundation, którzy sfinansowali wakacje dla blisko 70 dzieci, a dodatkowo zaangażowali swoich pracowników! Dzięki nim w 2018 roku dzieci zamieniły się w rycerzy i zdobywały zamek (przystosowany dla rycerzy na wózkach!), a rok później jako Indianie urzędowali w wiosce indiańskiej – wszystko wykonano z tektury!
W 2018 roku podczas kolonii 12 redaktorek i redaktorów stworzyło pamiątkową wakacyjną książkę pt. „Mali Odkrywcy”, którą wydaliśmy dzięki wsparciu Fundacji Santander Bank Polska S.A. Książeczka trafiła do szkół podstawowych w całej Polsce wraz ze scenariuszem lekcji dla nauczycieli. W 2019 roku rozbudziliśmy w Małych Odkrywcach zdolności dziennikarsko – filmowe. Dzieci przeprowadzały wywiady i stworzyły własny film.
Witam,
bardzo dziękujemy za zorganizowanie kolonii dla dzieci niepełnosprawnych. Natalia pierwszy raz wyjechała na wakacje bez mamy. Wcześniej nikt nigdy nie był w stanie zapewnić jej odpowiedniej opieki. Nikt nie miał nawet odwagi zająć się nią na dłużej.
Dzięki tym koloniom Natalia mogła poczuć się tak, jak inne zdrowe dzieci, które co roku wyjeżdżają na kolonie i obozy. Dzięki Państwu, moja młodsza córka również pojechała na kolonię, wcześniej nie chciała jechać, ze względu na to, że chora siostra zostanie w domu i będzie to niesprawiedliwe.
Dzięki Państwu pierwszy raz w życiu mogłam odpocząć, mało kto zdaje sobie sprawę z tego, jak męczące, zwłaszcza psychicznie, jest zajmowanie się niepełnosprawnym intelektualnie dzieckiem.
Chylę czoła przed Organizatorami, Sponsorami i Opiekunami. Macie Państwo naprawdę WIELKIE SERCA!
Kolonię Natalia będzie wspominać jeszcze długo. Była to dla niej zupełnie nowa sytuacja i wspaniała przygoda.
Pocztą tradycyjną wysłałyśmy kartkę namalowaną przygotowaną przez nią samodzielnie! Jeszcze raz z całego serca dziękuję,
Anna
Zapraszamy do obejrzenia relacji z tych niezwykłych wakacyjnych spotkań: Rycerze (2018), Indianie (2019), kolonie bajkowe (2019)
W województwie wielkopolskim na 1 osobę korzystającą ze wsparcia w formie usług opiekuńczych przypada rocznie średnio około 429 godzin pomocy, co daje niewiele ponad godzinę dziennie. Zaledwie 1,09% osób w wieku poprodukcyjnym w województwie został objęty usługami opiekuńczymi. M.in. dlatego w 2018 roku złożyliśmy pomysł na projekt „Wypracowanie jak najkrótszej drogi od niepełnosprawności do niezależności! Stworzenie mobilnego punktu konsultacyjnego Doradców Pierwszego Kontaktu dla osób z nabytą niepełnosprawnością ruchową.” do Inkubatora Wielkopolskich Innowacji Społecznych (WINS). Autorami modelu są osoby z niepełnosprawnością, które w przeszłości uległy wypadkom i same walczyły o swoją sprawność i niezależność. Otrzymaliśmy dotację i wypracowaliśmy specjalny narzędziownik innowacji, czyli materiał uzupełniający do filmu „Od niepełnosprawności do niezależności”.